Αφιέρωμα στον αοίδιμο Παπαβασίλη Αντωνίου
Του Γιάννη Κουτσοκώστα 
Στις 28 Μαρτίου 2003 έφυγε από την επίγεια ζωή για το ουράνιο ταξίδι του ο Παπα-Βασίλης. Ο ιερέας για πολλά χρόνια του χωριού μας. Δεν ήταν ένας απλός συγχωριανός μας , δεν ήταν μόνιμος κάτοικος των Καναλίων , ήταν ο Πνευματικός μας πατέρας.
Διακονούσε το θέλημα του Θεού πιστά, αθόρυβα και διακριτικά. Άνοιξε τις καρδιές μας και θρονιάστηκε ως ιερωμένος στην υπηρεσία του θελήματος του Θεού και ως άνθρωπος. Με την ισχνή φωνή του , με την πίστη και τη δύναμη του κηρύγματός του πότιζε μαλακά τις ξηραμένες από τη ζωή και την αμαρτία ψυχές μας.
Ως πνευματικός πατέρας πόσους συγχωριανούς μας αλλά και της ευρύτερης περιοχής δε βοήθησε! Πόσους δε στήριξε, όντας μέσα στη σύγχυση του νου και της ταραχής της ψυχής των , που προκαλεί ο προαιώνιος εχθρός μας, ο διάβολος, και αδυνατούσαν να πάρουν σωστές θέσεις και ορθές αποφάσεις!. Όσοι ζούνε ακόμη θα τον θυμούνται με ευγνωμοσύνη και όσοι βρίσκονται στον ουρανό θα τον μνημονεύουν με αγαλλίαση. Άσκησε το φιλανθρωπικό του έργο στην ενορία του σύμφωνα με την χριστιανική κλήση «Σού ποιούντες ελεημοσύνη μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου».
Στο διοικητικό του έργο υπερέβαλλε με τις προσωπικές του θυσίες. Με τη συνεργασία όλων των μελών του Εκκλησιαστικού συμβουλίου, της Κοινοτικής αρχής και της συνδρομής των συγχωριανών μας αναδομήθηκε ο Ιερός Ναός της Γεννήσεως της Θεοτόκου της γνωστής μας Παναγίας της Ρούστιανης, που είναι χαρά όλων μας. Στις διαπροσωπικές του σχέσεις ήταν ολιγόλογος, θυμόσοφος, συμβουλευτικός και με ιδιαίτερο χιούμορ. Το ταξίδι για την ουράνια ζωή του Παπαβασίλη είναι γι αυτόν λύτρωση, για τους οικείους μεγάλη λύπη και για μας μεγάλη στενοχώρια. Ας ευχηθούμε ολόψυχα στον Παντοδύναμο Θεό να χαρίσει ανάπαυση στην ψυχή του καλού ποιμένα Παπαβασίλη, παρηγοριά στους οικείους του και ευλογία στους ποιμένες της Εκκλησίας του χωριού μας να συνεχίσουν με επιτυχία το μεγάλο έργο τους. Ας είναι αιωνία η μνήμη του αοιδίμου Παπαβασίλη
