Ἀνθολογοῦμε μερικοὺς μεγάλους τίτλους ἀπὸ τὰ μέσα ἐνημερώσεως. Ὅλοι τοῦ τρέχοντος ἔτους καὶ οἱ περισσότεροι τῶν τελευταίων δύο μηνῶν: «Πυρκαγιὲς στὴν Ἀρκτική: Μιὰ ‘‘κραυγὴ’’ γιὰ τὸν πλανήτη». «Σὲ θερμικὸ σὸκ ὁ πλανήτης – Ρεκὸρ 100.000 ἐτῶν». «SOS ἀπὸ ἐπιστήμονες γιὰ τὴ λειψυδρία». «Ἡ λειψυδρία ἀλλάζει τὶς ἰσορροπίες στὸν πλανήτη». «Συναγερμὸς γιὰ τὰ ποτάμια τοῦ κόσμου». «Ἡ ἔρημος Σαχάρα ἔγινε ‘‘λίμνη’’». «Ὁ καιρός… ‘‘τρελάθηκε’’». «Κλιματικὴ ἀλλαγή: ‘‘Ἀνεπαρκὴ τὰ μέτρα γιὰ τὴν ὑπερθέρμανση τοῦ πλανήτη, ἡ καταστροφὴ θὰ εἶναι βιβλική’’». «Ἡ Μεσόγειος φλέγεται – Πάνω ἀπὸ 1,5 βαθμὸ ἡ αὔξηση τῆς θερμοκρασίας μέσα σὲ 30 χρόνια».
Θὰ μπορούσαμε νὰ συνεχίσουμε, ὥστε ὅλο αὐτὸ τὸ σχόλιο νὰ ἀποτελεῖται μόνο ἀπὸ τίτλους· καὶ μάλιστα τῶν τελευταίων μόνο μηνῶν· ἀλλὰ χρειάζεται; (Ἐννοοῦμε, τὸ νὰ παραθέσουμε καὶ ἄλλους τίτλους). Δὲν τὸ ἔχουμε διαπιστώσει οἱ πάντες, καὶ δὲν εἶναι ὀφθαλμοφανέστατο τὸ πρόβλημα; Ἡ γῆ ὑφίσταται ραγδαία κακοήθη μετάλλαξη τοῦ καιροῦ της. Ἀπὸ τοὺς ἐπιστήμονες, καὶ ὄχι μόνο ἀπὸ αὐτούς, τὸ πρόβλημα ὀνομάζεται «κλιματικὴ ἀλλαγή».
Μάλιστα τονίζουν: «Ἀνεπαρκὴ τὰ μέτρα… ἡ καταστροφὴ θὰ εἶναι βιβλική». Ἐκεῖνο ποὺ δὲν τονίζουν οἱ ἐπιστήμονες καὶ οἱ ὅποιοι ἁρμόδιοι, εἶναι ἡ πραγματικὴ αἰτία τοῦ προβλήματος, ποὺ ἀπειλεῖ τὸν πλανήτη μὲ ἀφανισμό, ἡ ὁποία δὲν εἶναι ἄλλη ἀπὸ τὴ δραματικὴ ἐκτροπὴ τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ.
Κάποιοι ἴσως παρατηρήσουν ὅτι ὁ περισσότερος πληθυσμὸς τῆς γῆς ποτὲ δὲν ἦταν στὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ στὴ συντριπτική του πλειονότητα δὲν εἶναι χριστιανικός.
Ἀλλὰ τὸ πρόβλημα ἐντοπίζεται ἀκριβῶς στοὺς Χριστιανούς, καὶ μάλιστα σ’ ἐμᾶς, τοὺς Ὀρθόδοξους Χριστιανούς. Ὅσο οἱ Ὀρθόδοξοι μέναμε στὸν σωτήριο δρόμο τοῦ Χριστοῦ, ἡ παρουσία μας στὸν κόσμο λειτουργοῦσε σωστικά, κατὰ τὸν λόγο τοῦ Κυρίου: «ὑμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς» (Ματθ. ε΄ 13). Ἡ τωρινή, τῶν τελευταίων δεκαετιῶν, ἀποστασία μας μᾶς κατέστησε ἁλάτι ἀνάλατο καὶ τὸν κόσμο εὐάλωτο στὴν περιβαλλοντική, καὶ ὄχι μόνο τὴν περιβαλλοντική, καταστροφή.
Οἱ δραματικὲς κλιματικὲς ἀλλαγὲς περιγράφονται μὲ τὰ μελανότερα χρώματα στὸ ἱερὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως. Ἐκεῖ ὅμως ἐπάγεται ὡς θλιβερὴ ἐπωδὸς ἡ πικρὴ διαπίστωση: «καὶ οὐ μετενόησαν» (θ΄ 20-21, ις΄ 9, 11)!
Τὸ πρόβλημα καὶ ἡ λύση σὲ τρεῖς μόνο λέξεις…
