Θέλουμε τὴν πατρίδα μας πίσω!

Φρίκη! Τὰ νέα βλαστάρια τῆς πατρίδας μας στὴν ἡλικία τῶν 9-11 ἐτῶν (Δ΄-ΣΤ΄ Δημοτικοῦ) θὰ διδάσκονται πλέον στὸ σχολεῖο μὲ τὰ νέα Ἐργαστήρια Δεξιοτήτων τὶς πάσης φύσεως διαστροφὲς τοῦ σοδομισμοῦ.

Συγκεκριμένα, τὸ νέο σχετικὸ ἐκπαιδευτικὸ ὑλικὸ τοῦ Ἰνστιτούτου Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς, τὸ ὁποῖο περιλαμβάνεται στὸ ἐγχειρίδιο «Μορφὲς τῆς σύγχρονης οἰκογένειας», σκοπὸ ἔχει «νὰ βοηθήσει τούς /τὶς μαθητές /-τριες νὰ κατανοήσουν διαφορὲς μεταξὺ τῆς ταυτότητας φύλου, ἐρωτικοῦ – σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ καὶ βιολογικοῦ φύλου (ὅ­πως ἀποδόθηκε κατὰ τὴ γέννηση). Νὰ βοηθήσει τούς /τὶς μαθητές /-τριες νὰ καταλάβουν ὅτι ὑπάρχουν πολλοὶ τρόποι νὰ εἶσαι κορίτσι, ἀγόρι καὶ τὰ δύο ἢ τίποτα ἀπ᾿ τὰ δύο».

Στὴν ἀναφορὰ τῆς οἰκογένειας μὲ γονεῖς τοῦ ἴδιου φύλου, ὑπάρχει ἕνα σκίτσο μὲ δύο ἄντρες νὰ σηκώνουν ψηλὰ ἕνα μικρὸ κοριτσάκι καὶ δίπλα ἡ λεζάντα ἀναφέρει: «Ἡ Δανάη μεγαλώνει μὲ τὸν Βασίλη καὶ τὸν Παῦλο. Γι᾿ αὐτὴν εἶναι καὶ οἱ δύο μπαμπάδες».

Στὶς προτεινόμενες σχολικὲς δραστηριότη­τες τὰ παιδιὰ καλοῦνται μεταξὺ ἄλλων νὰ ἀν­τιστοιχίσουν εἰκόνες μὲ διάφορες μορφὲς οἰκογένειας, ἐνῶ, σὲ ἄλλο σημεῖο, καλοῦνται νὰ χωρισθοῦν σὲ δυάδες καὶ νὰ παίξουν διάφορους ρόλους. Ἕνας ἐξ αὐτῶν εἶναι ὁ ἑξῆς: «Ὁ φίλος σου εἶναι στενοχωρημένος: μιὰ συμμαθήτριά του τὸν κορόιδεψε, ἐπειδὴ ἔχει δύο μαμάδες. Τί θὰ τὸν συμβουλέψεις γιὰ νὰ νιώσει καλύτερα;»

Καὶ τὸ ἀποκορύφωμα: Στὸ ἀντίστοιχο ἐγ­χειρίδιο Ἐκπαιδευτικοῦ περιλαμβάνονται καὶ ὁδηγίες πρὸς αὐτούς:

«Σεβαστεῖτε τὴν ταυτότητα φύλου τῶν παιδιῶν κάθε στιγμή. Πάντα νὰ ἀπευθύνεσθε στὰ παιδιὰ χρησιμοποιώντας τὸ ὄνομα τῆς ἀρεσκείας τους (καὶ τὴν ἀντωνυμία φύλου) καὶ ἐπιτρέψτε σ᾿ αὐτὰ νὰ ντύνονται ἀνάλογα μὲ τὶς ἐπιλογές τους (στὰ πλαίσια τῆς εὐπρέπειας), καθὼς καὶ νὰ κάνουν χρήση τῆς τουα­λέτας στὴν ὁποία αἰσθάνονται πιὸ ἄνετα.(…)

Χρησιμοποιεῖτε συμπεριληπτικὴ γλώσσα. Χαιρετᾶτε τὴν τάξη μὲ τρόπο ὅπως “καλημέρα, παιδιά”, ἀντὶ γιὰ “καλημέρα, ἀγόρια καὶ κορίτσια”. Προτιμᾶτε τὶς λέξεις “γονεῖς/γονέας” καί/ἢ “κηδεμόνας” ἀπὸ “μητέρα” καὶ “πατέρας”, ἔτσι ὥστε νὰ ἀπευθύνεται καὶ σὲ ἕνα εὖρος διαφορετικῶν μορφῶν οἰκογένειας.

Ὅπου εἶναι δυνατόν, ἀποφεύγετε νὰ περιλαμβάνετε τὸ φύλο ὡς κατηγορία σὲ ἐρωτηματολόγια ἢ αἰτήσεις. Ὅταν κάτι τέτοιο ἀπαιτεῖται, προτιμῆστε νὰ δώσετε μιὰ ἀκόμη ἐπιλογὴ ὡς κατηγορία γιὰ συμπλήρωση μὲ τὴν ὀνομασία “ἄλλο”» (Πηγή: «Ἑστία» 3-12-2023).

Τί νὰ σχολιάσει κανεὶς ἀπὸ αὐτὴ τὴν παράνοια; Ἄραγε ὑπάρχουν ἀκόμα κι ἄλλα περιθώρια γιὰ περαιτέρω κατολίσθηση; Μέχρι πότε θὰ συνεχίσουμε νὰ τηροῦμε σιγὴ ἀπέναντι στὰ φρικώδη τεκταινόμενα; Ἐπιστημονικὴ κοινότητα, Ἀκαδημαϊκὸ περιβάλλον, Σύλλογοι Γονέων, Πολιτιστικοὶ σύλλογοι, Πνευματικοὶ φορεῖς καὶ μάλιστα διοικούσα Ἐκκλησία, μέχρι πότε θὰ μένουμε συνένοχοι ἀπέναντι στὸ ἔγκλημα ποὺ διαπράττεται ἔναν­τι τῆς Ἀλήθειας; Ξεσηκωμός! Ὅλοι μαζί! Δὲν ἀντέχουμε ἄλλο νὰ παραδίδεται αὐτὸς ὁ τόπος στὰ νύχια τοῦ σκότους καὶ τοῦ θανάτου. Θέλουμε τὴν πατρίδα μας, τὰ νέα τὰ παιδιά μας, πίσω!