Τα Χριστούγεννα για μας
Στις 25 Δεκεμβρίου θα ηχήσουν χαρμόσυνα οι καμπάνες των Εκκλησιών και θα μας καλούν να συμμετάσχουμε στον εορτασμός της μεγάλης αυτής γιορτής.
Αλήθεια, προσπαθήσαμε καμιά φορά να κατανοήσουμε το βαθύτερο νόημα της εορτής των Χριστουγέννων και πώς πρέπει να τη γιορτάζουμε;
Τα Χριστούγεννα δεν είναι μια απλή εορτή. Είναι η μία από τις δύο μεγαλύτερες εορτές της Χριστιανοσύνης. Είναι εορτή της αληθινής Θεογνωσίας. Ο άνθρωπος προικίστηκε από τον Δημιουργό του με δύο μοναδικά χαρίσματα. Τον νου και την ελευθερία τα οποία και τα σπατάλησε. Παραχώρησε την ελευθερία του στα δαιμονικά και τυραννικά του πάθη και εξευτέλισε τον νου του προσκυνώντας ως θεούς τα είδωλα. Έτσι, οι άνθρωποι βυθίστηκαν μέσα στο σκοτάδι και εξομοιώθηκαν με τα κτήνη.
Όμως, η ελπίδα για μια μεγάλη αλλαγή, η προσδοκία μιας ανατολής που θα έφερνε στον κόσμο το φως του ουρανού δεν έσβησε από τις ψυχές των ανθρώπων. Κάποια στιγμή ανέτειλε ο Ήλιος! Ανέτειλε στη φάτνη της Βηθλεέμ. Ο ίδιος ο Δημιουργός των πάντων ήρθε να φωτίσει το πυκνό σκοτάδι της γης, «ανέτειλε τω κόσμω το φως της γνώσεως»…
Ήρθε ο ίδιος ο Θεός στη γη, δίδαξε την πίστη σε έναν αληθινό Θεό, χάρισε στις ψυχές την άφεση, έδιωξε τον φόβο και τη φρίκη του θανάτου, έδειξε τον δρόμο που οδηγεί στον ουρανό, φανέρωσε με την άγια ζωή Του, τη διδασκαλία Του και τα θαύματά Του την αληθινή θεογνωσία.
Είναι εορτή της αληθινής αγάπης. Η παρακοή των εντολών του Θεού από τον άνθρωπο είχε ως αποτέλεσμα την έξοδό του από τον Παράδεισο και την απομάκρυνση από αυτόν της Θείας Χάριτος. Χιλιάδες χρόνια έζησε μέσα στην αμάθεια, τις δεισιδαιμονίες, τα πάθη, τις δυστυχίες και τις συμφορές. Ο ίδιος ο άνθρωπος απαξίωσε την ίδια του τη ζωή και η παρακμή του είχε φτάσει στο κατώτατο σημείο.
Όμως, ο φιλεύσπλαχνος και στοργικός Θεός δεν άφησε το τελειότερο δημιούργημά Του, τον άνθρωπο, να χαθεί. Όταν έκρινε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, έστειλε τον μονογενή Υιό Του στη γη «…ίνα τους υπό νόμον εξαγοράση, ίνα την υιοθεσίαν απολάβομεν…» (Γαλ. Δ, στ.5), δηλαδή για να εξαγοράσει εκείνους που ήταν υπό την κατάρα του μωσαϊκού νόμου, για να λάβουμε την υιοθεσία που μας είχε υποσχεθεί.
Ο ίδιος ο Θεός, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ήρθε στη γη ως άνθρωπος, για να ανεβάσει στον ουρανό τους ανθρώπους ως Θεούς. Ο ουρανός φίλησε με άπειρη στοργή τη γη και ο δρόμος της κληρονομιάς της ουράνιας βασιλείας άνοιξε. Ο άνθρωπος έγινε συγκληρονόμος με τον Χριστό μας της ουρανίου δόξας.
Η θεία ενσάρκωση του κυρίου μας και η σταυρική Του θυσία δείχνουν ολοφάνερη την αληθινή Του αγάπη προς τον άνθρωπο. Αλήθεια, μπορούμε να αναλογιστούμε το μέγεθος της θεϊκής αγάπης προς τον άνθρωπο;
Είναι εορτή αληθινών δώρων. Η γέννηση του Χριστού έφερε στον κόσμο ένα αληθινό δώρο., την ειρήνη. Η ειρήνη, κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, είναι τρισδιάστατη. Ειρήνη με τον Θεό, ειρήνη με τον εαυτό μας, ειρήνη με τον πλησίον μας.
Ειρηνεύουμε με τον Θεό, όταν κάνουμε αυτά που αρέσουν στον Θεό. Όταν ζούμε με σωφροσύνη, ευσέβεια, δικαιοσύνη, τιμιότητα και αγαθοσύνη. Ειρηνεύουμε με τον εαυτό μας, όταν υποτάσσουμε το σαρκικό φρόνημα στις απαιτήσεις του πνεύματος, όταν ζούμε σύμφωνα με τη συνείδησή μας, φροντίζοντας να ελέγχουμε τους λογισμούς μας, ώστε να μην κινούνται μέσα μας άτακτα, άκοσμα και άπρεπα.
Ειρηνεύουμε με τους συνανθρώπους μας, όταν ανεχόμαστε ο ένας τον άλλο, όταν συγχωρούμε τον καθένα που μας έβλαψε. Όλα αυτά δεν είναι εύκολα ούτε ακατόρθωτα. Ο Θεός της αληθινής ειρήνης είναι βοηθός μας, αρκεί να τον επικαλεστούμε.
Μέσα στα κρύα του χειμώνα θα γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα. Ο κόσμος είναι παγωμένος, όχι από την αύξηση των τιμών των αγαθών αλλά από την απάτη της αμαρτίας. Παρ’ όλ’ αυτά, θα φροντίσουμε να έχουμε πλούσιο χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Είναι αρκετό αυτό;
Είναι ανάγκη ο καθένας να σταθεί μπροστά στη φάτνη του Χριστού με περισσότερη κατάνυξη. Ο Χριστός γεννήθηκε για εμάς. Τον έχουμε ανάγκη στις στενοχώριες, στη θλίψη, στους κινδύνους, στις αρρώστιες, στους πειρασμούς, στη σύγχυση και στην ταραχή μας. Ας ζητήσουμε την ευλογία και το έλεός Του.
Ιωάννης Κουτσοκώστας
