Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οικουμένῃ, ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ λύσας τὴν κατάραν, ἔδωκε τὴν εὐλογίαν, καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον.

Στις 22 Ιανουαρίου 2023 εορτάστηκε γιά πρώτη φορά μετά τήν Αγιοποιησή του ό Άγιος Βησσαρίων ό Αγαθωνίτης.
- Γεννήθηκε τό 1908
- Έφυγε από τήν ζωή στίς 22/1/1991
- Τό 2006 έγινε ή εκταφή του. Μετά τήν ανακομιδή του σκηνωματός τό οποίο παραμένει σχεδόν άφθαρτο, αυτό τοποθετήθηκε σέ παρεκλήσι τής Ιεράς Μονής Αγάθωνος κοντά στήν Υπάτη. 

 Η Αγιοκατάταξη έγινε  στίς 14/6/2022.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ

για τον εορτασμό της γεννήσεως της Θεοτόκου στο μοναστήρι της Ρούστιανης στις 8 Σεπτεμβρίου 2022.

Ο θρησκευτικός Σύλλογος «Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΡΟΥΣΤΙΑΝΗΣ» θέλει να ευχαριστήσει δημόσια  για τη συμμετοχή τους στον εορτασμό τους:

1. Τον Πατέρα Μάξιμο και την αδελφή μοναχή Κικιλία του μοναστηριού του Προφήτου Ηλιού για τη συμμετοχή τους στις Ακολουθίες του Εσπερινού και Μικράς Παρακλήσεως που τελέσθηκαν την παραμονή της εορτής. Ιδιαίτερα τον Πατέρα Μάξιμο για το βαθυστόχαστο κήρυγμα του με τις προδιατυπώσεις της Υπεραγίας Θεοτόκου στην Παλαιά Διαθήκη.
2. Τους συλλειτουργούς Ιερείς Παπαγιάννη Σουφλερό, Πατέρα Σωφρόνιο και Παπαγιώργη Δερνίκα για την επιτέλεση της πανηγυρικής θείας λειτουργίας προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου Μαρίας.
3. Τον χορό των Ιεροψαλτών Γεωργίου Σιλεβίστα, Θωμά Δερνίκα, Δημήτριο Κουτσούκη, Αποστόλη Δερνίκα και Σπυρίδωνα Πιλάτο για την  εξαιρετική μελωδική απόδοση των Χριστιανικών ύμνων
4. Τον τέως αντιπεριφερειάρχη Κωνσταντίνο Καραγιάννη και τον Περιφερειακό Σύμβουλο Νικόλαο Μπέτσιο για τη τιμητική παρουσία τους στον εορτασμό
5. Τον Δήμαρχο του Δήμου Μακρακώμης Γεώργιο Χαντζή και τους Αντιδημάρχους Παναγιώτη Κοντογεώργο, Ανδρέα Παπασάρα και Γεώργιο Κουτσουλέλο και τους Δημοτικούς συμβούλους Μαρία Μίχου και Αθανάσιο Καραγκούνη για το ενδιαφέρον που έδειξαν για τις ανάγκες του Μοναστηριού της Ρούστιανης. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τον Δήμαρχο για το άμεσο και έμπρακτο ενδιαφέρον που έδειξε κάνοντας ομαλότερη την πρόσβαση στο χώρο του Μοναστηριού.
6. Και όλο το εκκλησίασμα από τα γειτονικά χωριά Γαρδίκι, Παλαιοχώρι, Πουγκάκια, Κανάλια, Πίτσι, Λευκάδα και από Σπερχειάδα και Μακρακώμη.

Ευχόμαστε ολόψυχα ο Πανάγαθος Θεός και η Παναγία μας να χαριτώνουν και να ενδυναμώνουν τον Ιερέα του χωριού μας Παπαγιώργη Δερνίκα για να ασκεί τα ιερατικά του καθήκοντα για τη δόξα του Υψίστου και της Υπεραγίας Θεοτόκου και για ωφέλεια δική μας. Εκδυσωπούμε την Παναγία τη Ρουστιανίτισσα να ευδοκήσει ο Ιερός αυτός χώρος να εξακολουθεί να είναι χώρος συχνών λατρευτικών συνάξεων και να μας αξιώσει να κρατάμε πάντα άσβεστο το καντήλι της μνήμης του μοναστηριού της Ρούστιανης.

Για το Δ.Σ

Ο Πρόεδρος

Αντωνίου Χαράλαμπος

Για να δείτε το βίντεο κάντε κλικ εδώ 

"Έφυγε" η Γιούλα-Παναγιώτα Σπυράκη

Τις πρωϊνές ώρες της 28^ης Ιουλίου 2022 ήχησε λυπητερά η καμπάνα του χωριού μας αναγγέλοντας το τέρμα της επίγειας ζωής και αναχώρησης για την άλλη ζωή της αγαπημένης μας Παναγιώτας (Γιούλας) Δημητρίου Δερνίκα-Σπυράκη. Η είδηση αυτή προκάλεσε μεγάλη θλίψη όχι μόνο  στους οικείους και συγγενείς αλλά και σ΄ εκείνους που τη γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί της. Πέρασε πολύ δύσκολα τα παιδικά της χρόνια. Έμεινε ορφανή από πατέρα, αγωνίστηκε με πείσμα και αισιοδοξία στη ζωή και πέτυχε επαγγελματική αναγνώριση και ανάδειξη. Έγινε στέλεχος μιας μεγάλης ιδιωτικής εταιρείας. Παράλληλα με την επαγγελματική της σταδιοδρομία δημιούργησε μια αξιόλογη και ευτυχισμένη οικογένεια με το σύζυγό της Ηρακλή Σπυράκη. Έφεραν στον κόσμο δυο παιδιά τα οποία η μεταστάσα  αξιώθηκε να τα δει κοινωνικά καταξιωμένα και να χαρεί το εγγονάκι της . Όλη της η ζωή ήταν ποτισμένη από την Ελληνορθόδοξη παράδοση και ιδιαίτερα την παράδοση του χωριού μας . έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για το Μοναστήρι της Ρούστιανης. Πρωτοστάτησε ένθερμα για την ίδρυση του Θρησκευτικού Συλλόγου «Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΡΟΥΣΤΙΑΝΗΣ» και συμμετείχε στο Δ.Σ του Συλλόγου κατέχοντας τη θέση του ταμία μέχρι την τελευτή της.

Η προσφορά της στο Σύλλογο δεν ήταν μόνο ηθική αλλά και υλική. Μερίμνησε , ένα μέρος της πατρικής της  περιουσίας που γειτονεύει με το Μοναστήρι να διατεθεί ως χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων κατά τον εορτασμό του Μοναστηριού , στις 8 Σεπτεμβρίου κάθε έτους.

Το πέρασμα από την επίγεια στη μεταθανάτια ζωή για μας τους ανθρώπους αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό και μεγάλη θλίψη. Ευχόμαστε ολόψυχα ο Παντοδύναμος Θεός να αναπαύσει την ψυχή της κεκοιμημένης δούλης του Παναγιώτας (Γιούλας) και να χαρίσει την εξ ύψους παρηγορία του στους οικείους, συγγενείς και γνωστούς της.

Αιωνία σου η μνήμη Γιούλα!

Ο Πρόεδρος του Θρησκευτικού Συλλόγου Παναγία της Ρούστιανης

Χ.Αντωνίου

Αφιέρωμα στον Παπασπύρο

Όλα επάνω στη γη έχουν ένα τέλος. Οι άνθρωποι είναι περαστικοί. Κανείς δε μένει εδώ.

Τα όρια της επιγείου ζωής του π. Σπυρίδωνα Τσιόκα τελείωσαν στις 30 Ιανουαρίου 2021. Η ψυχή του απελευθερώθηκε από τα δεσμά του σώματος και πορεύεται προς την αιωνιότητα. Ο εκλιπών Παπασπύρος Τσιόκας γεννήθηκε στα Κανάλια και ήτανε το τέταρτο μέλος της πολύτεκνης οικογένειάς του. Τα δύσκολα χρόνια που έζησε κατά τη παιδική και εφηβική του ηλικία(Β’ Παγκόσμιος πόλεμος -εμφύλιος πόλεμος) τον έκαναν δυνατό αγωνιστή, μάχιμο για τη ζωή.

ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ

του Γιάννη Κουτσοκώστα 

Με την έναρξη της επανάστασης των Ελλήνων το 1821 για την αποτίναξη του Τουρκικού ζυγού το μοναστήρι της Ρούστιανης υπέστη μεγάλες καταστροφές στην κινητή και ακίνητη περιουσία του (βλέπε ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ). 

 Οι εναπομείναντες μοναχοί  Δαυίδ και Ιωαννίκιος για τις μοναστηριακές υποθέσεις προέβησαν στη σύναψη δανείου με τον Νικόλαο Γιαννακόπουλο από το Γαρδίκι ποσού 450 Τουρκικών γροσίων την 1^η Ιουνίου 1827 (βλέπε ομολογία, έγγραφο 7 των Γ.Α.Κ) και με τον Οθωμανό Μάλκο ή Μάλιο Βουστινά ποσού 650 Τουρκικών γροσίων στις 26 Αυγούστου 1828 υπολογίζοντας ότι θα εξοφλήσουν τα δάνεια είτε από τις προσφορές των πιστών είτε από την αξιοποίηση της κτηματικής περιουσίας του μοναστηριού. Τούτο γνώριζαν πολύ καλά οι δανειστές και δεν είχαν ουδεμία αμφιβολία για τη μη εξόφληση των χρεών του μοναστηριού. Τα χρήματα αυτά οι μοναχοί τα διέθεσαν για τις μοναστηριακές ανάγκες, για την ανέγερση του Ιερού Ναού και άλλων κτισμάτων (κελιών, αποθηκών κ.α) που είχαν καταστραφεί από τους Τούρκους. Φυσικά τα ποσά αυτά δεν ήσαν αρκετά για να καλύψουν όλο το κόστος των απαιτουμένων εργασιών.